خورشید هشتم امامت

در تاریخ غفاری روز پنجشنبه ۱۵ و در جدول مصباح سه شنبه ۱۱- در مطالب اسئول ۱۱ ربیع الثانی- عیون الاخبار ۱۹ ربیع سال ۱۵۳ پنج سال پس از وفات حضرت صادق نوشته :

شیخ سفید می‌نویسد : حضرت رضا علیه السلام در مدینه سال ۱۴۸ متولد شد و در طوس خراسان در ماه صفر ۲۰۳ در سن ۵۵ سالگی شهید گردید مادرش ام ولد و معروف به امالبنین بود و مدت امامتش ۲۰ سال طول کشید.

در کشف الغمه ۱۱ ذی حجه سال ۱۵۳ نوشته وجود مبارک حضرت رضا علیه السلام در مهر عصمت و آغوش ولایت تربیت و نشو و نما یافت و از سرچشمه وحی و الهام ادب و فضیلت آموخت.

آن حضرت در رحلت جدش ۵ سال بود و در رحلت پدرش ۳۶ ساله و قریب ۲۰ سال هم در دوره امامت آن حضرت بود مجموع عمر حضرت رضا (ع) ۵۵ سال.

برخی تولد حضرت رضا (ع) را روز جمعه ۱۱ ربیع الاول ۱۴۸ می‌‌دانند مانند کتاب روضه کافی- مناقب- تاریخ غفاری عیون اخبار رضا (ع) و بعضی ۱۱ و ۱۲ و ۱۴ ذیقعده ۱۴۸ نوشته‌اند مانند نوبختی که ۱۱ را ترجیح داده می‌نویسد : تولد امام رضا (ع) یازدهم ذیقعده ۱۴۸ و وفات آنحضرت سی ام صفر سال ۲۰۳ بوده است.

و این تاریخ مورد توجه اهالی شهر و آستان قدس رضوی است که روز یازدهم ذیقعده را جشن تولد و سی ام را روز عزاداری ملی و تعزیت مخصوص می‌گیرند. (۱)

(۱) دوایر العلوم ص ۳۴- عیون اخبار الرضا ص ۱۴- زندگانی حضرت علی بن موسی‌الرضا عمادزاده ص ۷۹-۷۸

اسم مبارک :

مفسرین نوشته‌اند مراد ازز ۱۲ ماه ولایت است که در افق این عالم طالع شده‌اند  و مراد از چهار ماه حرام چهار وجود مقدس ائمه هستند که به منزله ارکان ولایت می‌باشند.

۱-      ابوالحسن امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام

۲-      ابوالحسن علی بن الحسین زین العابدین عله السلام

۳-      ابوالحسن علی بن موسی الرضا علیه السلام

۴-      ابوالحسن علی بن محمد النقی الهادی علیه السلام

نام و منسب امام رضا علیه السلام :

باتفاق مورخین حضرت علی بن موسی الرضا (ع) سومین ملی از دوازده بروج امامت است که در تفسیر آیه آن عده- الشهور عندالله الثنی عشر امنها اربله حرم

می‌نویسد مراد از اربعه حرم علی بن ابیطالب- علی بن الحسن- علی بن موسی الرضا- علی بن محمد النقی (ع) می‌باشند.

کنیه و القاب :

در مناقب می‌نویسد کنیه اختصاصی آن حضرت ابوالحسن بوده چنانچه کنیه جدش ابوالحسن است.

ابوعلی و ابوالحسن الثانی و ابوبکر بنقل ابوالصلت هروی خادم آن حضرت نیز کنیه آن حضرت بوده که کمتر شهرت یافته و القاب رضا- صادق- صابر- فاضل- رضی- وفی- قره- عین المومنین- غیظ الملحدین بوده که مشهورترین القاب همان رضا است و وجه تسمیه رضا آن بود که دشمن و دوست از او راضی بوده‌اند.

امام هشتم رضا و سراج الله و نورالهدی و قره عین المومنین- فاضل- صابر- وفی- صدیق- زکی- مشهور و ملقب است. بتواتر رسیده که چون خدا از او در آسمان‌ها و پیغمبرش در زمن ای او راضی است او را رضا می‌گفتند و برخی می نویسند چون مامون از ولایتعهدی او راضی بود رضا نامیدند. در آن عصر بدین کنیه الرضا (ع)- ابوالحسن- ابوالقاسم مشهور بوده است.