اجتماعات اینترنتی و مزایا و زیان های آنها برای جوانان
ارسطو انسان را «حیوانی اجتماعی» می نامد و مردم قرن هاست که می دانند جوانان برای تکامل و تبدیل شدن به بزرگسالانی سالم به حضور در اجتماعات نیاز دارند. همه گیری فعلی نگرانی هایی را در مورد اثرات انزوا بر رشد اجتماعی و روانی کودکان و نوجوانان به وجود آورده است.
اما هرچند ممکن است این روزها جوانان نتوانند به صورت حضوری آنطور که دوست دارند دور هم جمع شوند، ولی ضرورتا منزوی نیستند. آنها مدت هاست که از اجتماعات آنلاین برای کنکاش در هویت خود و برقراری روابط اجتماعی استفاده می کنند.
آنها در فروم های ناشناس بحث درباره موسیقی، گروه های حمایتی مشکلات روحی روانی در فیس بوک یا گروه های کلاسی زیست شناسی در اینستاگرام چت می کنند و در بخش نظرات زیر ویدئوهای پربیننده یوتیوپ نظراتشان را با دیگران در میان می گذارند. بسیاری از این دست اجتماعات آنلاین وجود دارد که در مجموع طیف گسترده ای از موضوعات را پوشش می دهند. این اجتماعات اغلب در مرکز زندگی کاربرانشان قرار دارند. با این حال والدین، معلمان و روانشناسان مکررا می گویند که این فضاها می توانند باعث ایجاد اضطراب در جوانان شوند و حتی آنها را در معرض ایدئولوژی های خطرناکی قرار دهند.
با توجه به اینکه شاید در حال حاضر اجتماعات آنلاین بیشتر از همیشه برای جوانان اهمیت داشته باشند، پرسش در این باره که بزرگ شدن در اجتماعات آنلاین به چه معناست، مستلزم کنکاش بیشتری است. من و همکارانم به عنوان یک پژوهشگر روانشناسی که درمورد اجتماعات آنلاین مطالعه می کنیم، می توانیم پشتیبانی های اجتماعی و روانی لازم را که در خانه، مدرسه یا محلاتشان در دسترس ندارند، در اختیار جوانان قرار دهیم.
تعیین کننده و خطرناک
آن عده از ما که با حضور پر رنگ اجتماعات آنلاین در زندگی مان بزرگ شده ایم، می دانیم که این جنبه از زندگی تا چه اندازه می تواند تعیین کننده باشد. من به عنوان یک جوان ۲۴ ساله می توانم چندین لحظه کلیدی را در تکامل روانی ام به یاد بیاورم که در اجتماعات آنلاین شکل گرفته اند.
بعضی از این لحظات دردناک بوده اند، مثل زمانی که در ۱۰ سالگی پسرعمویم مرا از زره به سختی به دست آورده شده ام در بازی ایفای نقش «رانداسکیپ» جدا کرد. بقیه این لحظات مفرح بوده اند، مثل زمانی که برای اولین بار با شکل موسیقی خاصی در یک ایستگاه رادیویی آنلاین در ۱۲ سالگی آشنا شدم. و بسیاری لحظات دیگر که عجیب و جالب توجه بوده اند، مثل ۱۳ سالگی که با دوستانم برای تعامل برقرار کردن با افراد غریبه در سراسر جهان، به یک سایت چت بزرگسالان سر زدیم.
در نهایت دنبال کردن و مشارکت در فرهنگ های غنی و همواره در تکامل اجتماعات آنلاین بود که علاقه مندی مرا به دنبال کردن تحقیقات روانشناسی شکل داد.
هرچند با وجود موانع فعلی مرتبط با کووید۱۹ کودکان با خطرات جدید و – امیدوارم – موقتی درباره غرق کردن خود در اجتماعات آنلاین مواجه هستند. اجتماعات آنلاین قواعد اساسی تعاملات انسانی را تغییر می دهند و تجربیات اجتماعی بی سابقه ای را با اثراتی غیرقابل پیش بینی بر ذهن های در حال شکل گرفتن امکان پذیر می کنند.
در انتقادهای پر طرفداری مثل فیلم مستند سال ۲۰۲۰ «معمای اجتماعی»، اعتقاد بر این است که سایت های شبکه سازی اجتماعی مثل اینستاگرام، روی ادراکات کاربران جوان از واقعیت تاثیر می گذارند و باعث اضطراب روانی در آنها می شوند. یک نگرانی خاص این است که جوانان خودشان را با جریانی بی امان از موفقیت های بسیار دستچین شده همتایانشان و سلفی های بهینه سازی شده با کمک الگوریتم ها مقایسه کنند.
سست شدن هنجارهای اجتماعی در فضای آنلاین به دلیل ناشناس بودن یا بعد فیزیکی، می تواند شرایطی را برای برخی از رفتارهای بدنام تر در اجتماعات آنلاین فراهم آورد، مثل قلدری کردن، دیدگاه های مرگ انگارانه و ذهنیت های دار و دسته ای. بعلاوه اجتماعات آنلاین می توانند سرعت انتشار اطلاعات جعلی و ایدئولوژی های افراطی را تسهیل کنند، همانطور که ظهور راست آلترناتیو، مجموعه ای مرکب از گروه ها و فعالان راست افراطی را در میان کاربران جوان معدودی از فروم های آنلاین گمنام در دهه ۲۰۱۰ پدید آورده بود.
مکان هایی برای حمایت
این نگرانی ها از جهاتی موجه هستند، اما ممکن است ترمیم پذیری و قابلیت جوانان برای سازگار کردن خود با بسترهای اجتماعی تازه در آنها دست کم گرفته شود. اجتماعات آنلاین همچنین می توانند فرصت هایی را برای ایجاد مهارت های اجتماعی، به اشتراک گذاشتن تعاملات حقیقی و کشف و تشریح ایده های جدید با همتایان خود در سراسر جهان برای جوانان فراهم کنند.
در حال حاضر شواهد این ایده را تایید نمی کنند که شبکه های اجتماعی به طور کلی برای خیر و سعادت جوانان زیانبار هستند. در واقع در مقایسه با برخی پست های مثبت شبکه های اجتماعی، آنها حتی می توانند با ایجاد انگیزه برای پیشرفت بیشتر، سعادت آنها را بهتر تامین کنند. با این حال تحقیقات بیشتری برای کند و کاو در این مورد نیاز است که کدام انواع مشخص از کاربردهای شبکه های اجتماعی می تواند برای جوانان مختلف مفید یا مضر باشد.
من و همکارانم برای دانستن به دست آوردن اطلاعات بیشتر در این باره که جوانان چگونه در فضای آنلاین حمایت های مورد نیاز خود را پیدا می کنند، از ۳۳۴ عضو ده فروم آنلاین سلامت روانی پیمایشی به عمل آوردیم. ما نتایج این تحقیق را در گردهمایی سالانه سال ۲۰۲۰ «انجمن علوم روانشناسی» ارائه کرده ایم. نیمی از کسانی که مورد پیمایش قرار دادیم زیر ۲۴ سال داشتند و ۸۲ درصد آنها به سلامت روانی خود نمره بسیار بد یا ضعیف داده بودند.
ما متوجه شدیم که این فروم های حمایتی مشاوره های با ارزش، حمایت های عاطفی، احساس تعلق و تاییدی را در اختیار کاربران قرار می دهند که در اجتماعات فیزیکی آنها در دسترسشان قرار ندارد. همچنین فهمیدیم که نگرش و رویکرد هر فروم نسبت به مواجهه با مشکلات سلامت روانی منحصر به فرد است و بر اساس تجربیات و شناخت دست اول کاربران از پایین به بالا شکل گرفته است. همچنین برخی از کاربران گفته بودند که این اجتماعات حمایتی همتایان می توانند کاربرانی را که نگرش های بدبینانه یا اطلاعات جعلی را انتشار می دهند از ورود به جمع خود منع کنند.
بسیاری از جوانانی که با مشکلات شخصی دست به گریبانند، برای کسب حمایت به اجتماعات آنلاین مراجعه می کنند. برخی برای یافتن چت های گروهی از پیام های متنی با دوستان نزدیک با هدف خالی کردن احساسات خود و گرفتن مشاوره به سراغ آنها می روند. برخی درخواست خصوصی کمک و به شکل گمنام از غریبه هایی در گوشه و کنار جهان از فروم های حمایتی را ترجیح می دهند. جوانان در اینترنت می توانند از انگ اجتماعی که اغلب با درخواست کمک به طور حضوری رخ می دهد دور بمانند و تلاش آنها برای یافتن همتایانی که پیشینه ها یا چشم اندازهای مشابهی دارند محدود به موانع جغرافیایی نباشد.
فضاهای متمایز
اجتماعات آنلاین نقش های مهمی در زندگی بسیاری از جوانان ایفا می کنند، بنابراین آنها ملاحظه دقیقی را مطالبه می کنند. فرصت ها و ریسک هایی که این اجتماعات به وجود می آورند با اجتماعات جهان واقعی فرق می کند و چالش های اجتماعی که جوانان در فضای آنلاین با آنها مواجه اند، مستلزم انواع توجه برای تاثیرگذاری بهتر است. والدین و معلمان نقش حساسی در آموزش این موضوع به جوانان دارند که آنها چگونه شهروندان دیجیتال مسئول و قابل احترامی باشند.
با این حال درست مثل اجتماعات دنیای واقعی، جوانان به آزادی برای دنبال کردن کنجکاوی های خود به شکل مستقل در فضای آنلاین نیز نیاز دارند. همراه با تحول اجتماعات آنلاین، نسل های آینده از جوانان همچنان به دنبال کردن مسیر بازتعریف نقش هایی که این فضاها در زندگی آنها ایفا می کند ادامه خواهند داد.
نظرات