‌زبان مادری، زبانی است که انسان ها هویت اجتماعی خود را با آن به دست می آورند

جاهد خبر_مهوش مسیبی پور: روز بیست و یکم فوریه سال ۲۰۰۰ میلادی برای اولین بار، «روز جهانی زبان مادری» در کشورهای مختلف جهان گرامی داشته شد. احترام انسانها به زبان مادری، فرهنگها و خرده فرهنگهای محلی و بومی یکی از عوامل نام گذاری این روز است. به نظر کارشناسان، زبان مادری قویترین ابزار برای حفظ و توسعه میراث ملموس و ناملموس جوامع گوناگون است.

به عبارت دیگر زبان، بازتاب دهنده فرهنگ مردمی است که به آن زبان سخن میگویند. زبان مادری پدیدهای است که همچون موجودی جاندار با مردمان خود زندگی میکند، آنها را در بازگو کردن دنیایشان یاری میدهد، در کنارشان میبالد و تغییر و تحول پیدا میکند و حتی گاهی میمیرد. مرگ هر زبان اما به معنای مرگ گوشهای از فرهنگ بشری است.
زبان مادری، تنها زبانی است که انسان ها هویت اجتماعی و روانشناختی خود را با آن به دست می آورند. این زبان، زبانی است که آنها را ریشه های خانوادگی و فرهنگی شان متصل میکند. تنوع زبانی امری طبیعی در زندگی انسان است. مساله اصلی، به رسمیت شناختن، فهمیدن و البته ارج نهادن به این تنوع زبانی به عنوان یک نظم طبیعی در جهان است.
در اینجا تاکید بر روی زبان مادری است چون این زبان، نخستین زبانی است که یک نوزاد وقتی از مادر خود شیر می خورد، می شنود که دقیقا به همین دلیل عنوان زبان مادری به خود گرفته است. این زبان، زبانی است که ما در نخستین دوران زندگی خود فرا می گیریم. این زبان، هویت ما را شکل می دهد و حامل فرهنگ ما به آینده است.
آموزش زبان مادری کاملا طبیعی و ضروری است و در ارتباطات انسانی، بسیار مهم و مفید است. البته در کنار آن، انسان ها به زبان مشترکی هم نیاز دارند تا بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. اما عواطف و احساسات و اندیشه ها و ارزش ها و مفاهیم اینچنینی، میتوانند به بهترین شکل، توسط زبان مادری هر فرد منتقل شوند و در برخی موارد، زبان مادری تنها ابزار موجود برای انتقال مفاهیم ذکر شده است.